روزگار غریبیست

روزگار غریبیست. همه از آمدن و یا نیامدن خاتمی صحبت می‌کنند. گویا آمد. ولی چه بی‌صدا، آنقدر خاتمی صحبت از آمدن یا نیامدن کرد که من یکی پیش خود گفتم اگر اعلام کند، سایتها از خبر اعلام کاندیداتوری منفجر می‌شوند. شاید هم شد! بالاترین منفجر شد. دامین، هاست، حساب مالی مورد حمله قرار گرفت. چرا این دو اتفاق همزمان افتادند؟ بویی به مشام می‌رسد؟ نمی‌دانم! در تلویزیون مهمان برنامه زنده وقت را مغتنم می‌شمارد و اعلام می‌کند به موسوی رای بدید. احمدی‌نژاد این چهار پنج سفر آخر اقدام به اهدا نشان ایثار می‌کند. شخصی در صحن مجلس بدون هیچ ملاحظه‌ای اشخاص را منتصب به عوامل خارجی می‌کند. مشتها باز که نمی‌شود هیچ، محکمتر هم می‌شوند. همه چیز با ۳۰سال قبل مقایسه می‌شود. جمعیت از ۳۰ملیون به ۷۰ملیون رسیده. ماهواره ایران در مدار قرار می‌گیرد در بی‌بی‌سی فارسی می‌گفت این کار چه مقاصدی می‌تواند داشته باشد؟ می‌تواند کلاهک هسته‌ای حمل کند؟ این ماهواره می‌تواند جاسوسی کند؟ و درست در خبر بعدی اعلام می‌کند کره جنوبی و ژاپن به وسیله ماهواره جاسوسی در کره شمالی بمب دیدند. چرا ایران هشتمین کشوری می‌شود که به دانش ارسال ماهواره دست پیدا می‌کند؟ چرا جزء ده کشوری می‌شود که چرخه سوخت هسته‌ای دارند؟ کشور نباید استقلال داشته باشد؟ چرا از اینهمه کشور فقط ۱۰-۱۲ تا به این دانش‌ها دسترسی دارند؟ این نشانه چیست؟

من می‌گویم. ما ایرانی هستیم غیرت داریم. زیر بار حرف زور نمی‌رویم. بستگی به هیچ دولتی هم ندارد، ما اینجا هستیم، در صحنه. ما اجازه نمی‌دهیم روسیه لوله‌های گاز را ببندد و طلب پول بیشتر کند. مطمئنا این کاری که روسیه با اروپا کرد فردا که محتاج سوخت هسته‌ای آنها شویم، با ما هم خواهند کرد. روسیه مثالی از غرب است. آنها نمی‌خواهند کسی مستقل شود، برای همین است ما دهمین کشور می‌شویم که چرخه سوخت هسته‌ای کامل داریم. آنها نمی‌خواهند کشوری به فضا دست پیدا کند، برای همین است ما هشتمین کشور می‌شویم که ماهواره را خودمان به فضا می‌فرستیم.

پ.ن: جایگاه ایران شاید با ۱-۲تا اختلاف باشد. چون خبرگزاری‌ها هم در توافق نیستند.