دیروز تلویزیون مصاحبه‌ای با پرسش «شهید کیست» را پخش کرد. من میخوام جواب خودم به این پرسش را اینجا بنویسم؟
-شهید کیست؟
ببین عزیز من، شهید هیچ کسی نیست. شهید یک آدم عین من و تو بود. نه از آسمان اومده بود نه از زمین روییده بود، مثل همه آدم های دیگه از شکم مادرش اومده نه مادرش حضرت مریم بود نه چیز دیگه. عین من و تو راه میرفت، غذا میخورد، تنفس می‌کرد و احتمالا تا قبل از جنگ و انقلاب از شهادت چیزی نمی‌دونست، فقط یک تعریف ساده احتمالا. شلوارش پاچه گشاد بود، موهاش را هیپی می‌ذاشت و طبق مد روز بود. فقط روزی که احساس کرد به اون نیاز دارند رفت جبهه همین و بس. همون موقع هم خیلی‌ها از جبهه می‌ترسیدند. من مطمئن هستم اگر امروز هم نیاز بشه همین جوونهایی که صبحها انگشت توی پریز می‌کنند، تعداد قابل توجهی از آنها میرند و میجنگند و کشته می‌شند و اینکه اون موقع درصد کمی برای سالوس گری رفتند جبهه و بیشترشون از روی اخلاص جنگیدند. تعدادی هم بعد از جبهه فهمیدند که میشه از جبهه‌ای که رفتند نون دربیارند.(این خطرناک است) ولی الان بیشتر افرادی که خودشون را در جامعه جان برکف نشان می‌دهند اگر جنگ بشه، جنگ که نمی‌رند اگر هم برند نه از روی اخلاص بلکه فقط برای سالوس‌بازی و استفاده از موقعیت میرند. و این مورد می‌تونه بزرگترین ضریه را به ایران در نبرد با دشمنان وارد کنه.
تعدادی در جنگ ۸ساله از روی اجبار رفتند بعضی ها را به زور برند. بعضی‌ها هم از کشور فرار کردند بعضی‌ها در جبهه‌های دیگر فعالیت داشتند و افرادی هم بی‌تفاوت بودند و تعدادی هم خیانت کردند. در کل همه جورش بود و در آینده هم خواهد بود.
فقط:
شهید از آسمان نیومده. از وسط قر‌آن هم در نیومده. عین من و تو بوده. همین. اینقدر هم دیگه سوال چرت نپرس!